GreatSquirel
ponad 2 lat temu
Przychodzę do was z pytaniem jak u was się to zaczęło ( ogólnie interesowanie tematem ABDL itp.).
U mnie wyglądało to tak że od małego cierpię na nietrzymanie moczu wysiłkowe. Gdy bardziej się zaśmieje czy mocniej kichnę po prostu mój pęcherz zaczyna się opróżniać i zazwyczaj nic nie da się z tym zrobić. Od małego nosze pampersy aż do teraz. Jakiś czas temu obył mi się temat ABDL o uszy i mnie zainteresował. Wtedy pomyślałem czemu nie połączyć mojego problemu z przyjemną rzeczą. Od tamtej pory zamawiam z UK różne ciuszki, smoczki, butelki oraz różne spodnie rozporowe które uniemożliwiają chodzenie w normalny sposób.
To w sumie tyle, jestem ciekaw jak to było u was :D
#pytanie #integracja
💗Aleks💗
Ja niektóre rzeczy kupowałem zanim jeszcze się dowiedziałem o ABDL. Na przykład smoczki. Doświadczyłem traumy w dzieciństwie i krótko mówiąc teraz nadrabiam. Pieluchy są u mnie rzeczą nową bo zacząłem z nich korzystać w sierpniu jak dotarło do mnie że zaraz zaczyna się rok akademicki i dawne problemy z jak to pięknie nazwał mój lekarz "psychologicznym sikaniem" powrócił
GreatSquirel
@💗Aleks💗 znam problemy wiążące się z przykuciem do pieluch przez chorobę ale spokojnie możesz mi zaufać ze da sie z tym żyć. I jest nawet wygodniej bo jeżeli ktoś sie spyta czemu nosisz pieluchę to masz odpowiedz. U mnie cała rodzina i najbliżsi znajomi wiedza o tym i nie mają z tym problemu, a ja nie muszę sie przy nich kryć
Marek
@GreatSquirel U mnie zaczęło się od noszenia podpasek. W wieku ośmiu lat myślałem, że to takie małe pieluszki i podbierałem je od swojej starszej siostry. Później wkładałem sobie do majtek dużą ilość papieru toaletowego, a także stosowałem zamienniki w postaci ręczników kąpielowych. Pierwsze pieluszki kupiłem, mając osiemnaście lat.
GreatSquirel
@Marek ja mam o tyle dobrze że tak jak mówię rodzina i bliscy znajomi wiedza że choruje i musze nosić pieluchy
Xerex
U mnie przygoda z pampersami zaczęła się gdy byłem w szpitalu. Przez chorobę nie mogłem chodzić gdyż ogólnie byłem bardzo osłabiony i z tego względu miałem zakładane pampersy. Początki były dla mnie bardzo trudne i krępujące. Krępujące była sama zmiana pampersa jak i czynności z tym związane. Wiadomo że jak zrobiłem siku to sprawa była prosta. Natomiast przy oddaniu stolca do pampersa to sprawa była bardziej skomplikowana. Rozbieranie z brudnej pieluchy, mycie pośladków jak i innych części ciała to było trudne. Ale nie miałem wyjścia. Pampersy miałem zakładane praktycznie przez cały pobyt w szpitalu. Tylko w przedostatnim dniu pobytu mi zdjęli i mogłem chodzić. Od tamtej pory minęło dobrych kilka lat a noszenie pampersów bardzo mi się spodobało pomimo tego w jakich okolicznościach przyszło mi mieć styczność z nimi.